محصولات

کشورهای بسیاری در جهان در حال رشد هستند و نیازشان به محصولات سیمان در انواع پروژه های کوچک و بزرگ ازقبیل ساختمان ، سدسازی، پیاده رو و جدول بندی، یلوک های ساختمانی، و پروژه های دیگر در حال افزایش است.



درباره سیمان

در سال ۱۷۵۶ ، یک مهندس عمران انگلیسی ، به نام جان اسمیتِن ، توانست با ترکیب نسبت های مختلفی از سنگ آهک و چند افزودنی دیگر سیمان پرتلند معمولی (OPC) را ابداع کند . تقریباً یک قرن بعد ، در سال ۱۸۵۸ ، یک شیمیدان آلمانی به نام فردریش هافمَن کوره های دوار را اختراع ، و فرآیند تولید سیمان را اساساً متحول کرد . این کوره ها کارگاه های سیمان را قادر می ساخت تا محصولشان را با تجانس مطلوب ، و در کمیتهای بسیار بالا تولید کنند .

دستاوردهای ارزندۀ اسمیتِن و هافمَن سرمنشأ تحولات سودمندی شد که ، به مرور زمان ، موادی بی ارزش همچون خاک رُس و آهک را به کالایی مصرفی به نام " سیمان " تبدیل کرد . سیمان ماده‌ای چسبنده‌است که قابلیت چسبانیدن ذرات به یکدیگر و بوجود آوردن جسم یک پارچه از ذرات متشکله را داراست و از ترکیب مصالح آهکی، رس، سیلیس و اکسیدهای معدنی در دمای ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ درجه سانتی‌گراد ساخته می‌شود. به جسم حاصله ، پس از حرارت دادن کلینکر ‌گویند و از آسیاب کردن آن بهمراه مقدار مناسبی سنگ گچ سیمان بدست می آید . اندازه دانه های کلینکر ۵ تا ۲۰ میلی متر و رنگ آن سبز تیره میباشد.